Można to tak uprościć. Może jednak chodzi o to, że w każdym jest zarówno zło i dobro. Ciężko pracujący, nie szukający problemów doktor, stał się zły z powodu swojego ojca i poczucia niższości. Jednak przede wszystkim z zazdrości, że nie umiał być taki jak Hal, którego skrycie podziwiał. Także nie był tak złożony tylko ze szlachetnych cech charakteru. Natomiast Zielona Latarnia, był na pozór bucem, ale widać od początku, że gdzieś w środku tli się w nim jakieś dobro. Zielony pierścień pozwolił mu to wydobyć.

a ocena?

Nie nazwałbym Rejnoldsa bucem i gnidą, ale też uderzyło mnie jak został potraktowany Sarsgard.

Raz: film zaczął się komediowo i nawet trochę parodystycznie, więc tak tragiczny koniec tej postaci (oprócz tego śmierć wielu 3 rzędnych Ziemian), w ogóle nie jest spójne z narzuconą na wstępie konwencją...

Dwa: nie jest pokazne, żeby główny bohater, w ogóle się przejął jego losem.

Trzy: nie ma zarysowanego, choćby cienia wewnętrznej walki Sarsgarda... Po prostu: jestem brzydki, nie mam śmiałości do kobiet, zajmuję się mało efektowną teorią + jestem tatinsynkiem = muszę się stać zły !!! Tymczasem : przystojny, uwodzicielski, efekciarz z fajną niunią = muszę się stać superhero !!! Wygląda jakby ktoś nienawidził jajogłowych, do tego stopnia, że robi z jednego z nich; potwora z jajami na głowie !!!